Açık Hat

Sene 2005.
Çocukluktan ergenliğe geçiş evresinin en önemli nişanesi cep telefonu sahibi olma levelindeyim. Bir Motorola aldık; kapaklı, fotoğraf da çekiyor ha. Düşük pikselli kamerası fakat o vakitler henüz "Bunu ütüyle mi çektin zuhahah"  esprisi icat edilmediği için sorun  etmiyorum.
 Henüz sosyal medya diye bir kavram yok hayatımızda. En büyük eğlencemiz; gazetelerin 15.sayfasının sağ alt köşesinde bilmem kaç kontöre telefonlarımıza indirebildiğimiz hareketli duvar kağıtları ve şarkı listeleri tanesi 10 kontörden. Bir de sms diye bir kısaltma girmiş lügatlarımıza; short message service. Biz onu 'selam melam servisi'  diye açıyoruz zamanın henüz şeytanileşmemiş espri anlayışıyla.
 Neyse işte, benim motorolanın havası bin beş yüz; ama hattım yok. O kadar ergenim ki; bi' numaram olmazsa öleceğim ezikliğimden. Selam melam servisinden faydalanmam lazım. 'Ok kib by Aeo' yazabilmem lazım. O v harfine w muamelesi yapan tipler bile nasıl havalılar nazarımda.
Lakin yaşım 15. Adıma hat alamıyorum. Aileden birinin adına almak gibi mantıklı bir seçenek dururken ben o vakitler acayip meşhur ama saçma sapan bir yöntem olan "açık hat"  şeysine bulaşmayı tercih ediyorum.
Yani daha önce başkası adına alınmış, bir süre kullanılmış ve bir sebeple kapatılmış bir hattın piyasaya yeniden sürülmüş hali. Gidiyorsun, bakkaldan ciklet alır gibi hattı alıp çıkıyorsun. Ben de gittim "Bana şurdan bi' hat" dedim, aldım yeni numaramı. Hemen telefonu olan arkadaşlarımı çaldırdım. Ee o zamanlar yok öyle bedava mesajlaşma paketleri, whatsapplar falan. Bir kere çaldırırsam aklımdasın, iki kere çaldırırsam iyiyim, üç kere çaldırırsam sen nasılsın, dört kere çaldırırsam kontöre kıydım aç da  konuşalım. Misal; bir kere çaldırdım karşımdaki arkadaş pat diye açtı. İşte o var ya, iki gün trip atma sebebi. "Ulan son 1 kontörüm vardı çaldırmalık, onu da sen yedin." konulu tartışmalar falan...
İşte her neyse, ben yeni numaram ile sahalara hızlı bir giriş yapmış ve selam melam servisinin bütün nimetlerinden hunharca faydalanırken (5050 yaz bize sms yolla sana ringa yapalım seni arayanlar senin şarkını dinlesin, 6060 yaz bize sms yolla sana ismail yk duvar kağıdı yollayalım, 4040 yaz bize sms yolla sana fazladan 5 kontör...) bir gün bir numara çaldırdı beni. Adettendir deyip ben de onu çaldırdım. Sonra o beni yine çaldırdı. Sonra ben ayıptır, tanıdıktır diyerek bir kere daha çaldırdım. Sonra mesaj geldi:"Kimsin?"
Kim olduğumu bilmediği halde beni çaldırdığına göre sapık bu, aklı yarımgillerden. Cevap yazmıyorum.
Sonra bir mesaj daha: "Kimsin dedim!"
Hayda! Asıl sen kimsin! Yine cevap yazmıyorum. Engellemek dedikleri hadiseden de bihaberim pek tabi ki. Bir süre sonra aynı numara uzun uzun çaldırıyor beni, yani arıyor. Önce açmıyorum. Ama durmaksızın arıyor psikopat. Açıyorum çekine çekine. Telefonun diğer ucundan tiz bir kadın sesi yükseliyor : "Niye açmıyorsun? Terbiyesiz!"  Tamam bu telefon işlerinde toyum ama telefon açmamak terbiyesizlik mi olurmuş hiç, diye sitem edecekken kadın devam ediyor: "Seni bulacam, adresini tespit ettirecem, senin bizim ailemize yaptıklarının hesabını soracam sana, gebereceksin!" Can havli ile kapatıyorum telefonu. Kalbim duracak. Midem ağzımda. Noluyor ulan!
Ev ahalisine durumu belli etmemek için banyoya girip ellerim titreyerek numaraya mesaj atıyorum: BEN SİZİ TANIMIYORUM. BEN SİZE Bİ ŞEY YAPMADIM.
Numara gene arıyor mesajımın üstüne, hah özür dileyecek galiba diye açıyorum. Kadın ağzından köpükler saça saça küfür ediyor bana. Ama neler neler. Neymiş ben onun babasıyla birlikte olmuşum, annesi bizim yüzümüzden hastalanmış. 'Babamın hayatını bitirdim, şimdi sıra seninkinde.' diyor. 'Ya bi durun, ben 15 yaşındayım daha, ya valla ben bi şey yapmadım.' diye ağlıyorum. Kadın duymuyor beni. Kafama kurşun yağdıracağını anlatıyor envai çeşit küfür eşliğinde. Telefonu komple kapatıyorum. Bir iki saat sonra açıp korkuyla bekliyorum. Vakit gece yarısı. Numara yine arıyor. Safım işte, açıyorum. Ağzı bozuk teyze yine başlıyor tehditlere: "Nerdesin sen, ya sen söyle ya ben bulacam, polis arkadaşlarım var."  falan filan... "Bak hanım abla bu açık hat, benden önceki kişidir sizi üzen." diyorum. Yok arkadaş, kadın tahtalarını bu hazin aşk üçgeni esnasında eksiltmiş,laftan anlayacak gibi değil. En sonunda diyor ki: "Sen İsmetpaşa'da mısın?"  Bir an durup "Heea, evet ordayım, biz orda oturuyoz." diyorum. Ömrümde ilk defa duyduğum bu semt adı bana o kadar uzak geliyor ki, 'İstanbul'da falan herhalde , çatlak gitsin oralarda arasın beni, heheh, kandırdım yaşasın' moduna giriyorum.Giriyorum ama sabaha kadar dön Allah dön, gram uyku yok. Tam dalıyorum, izbandut gibi adamlar bizim evi basıp beni kurşuna diziyorlar. Tam kendimi, bir daha aramaz ya, diye teselli edip rahatlıyorum, kadın yine arıyor. Ömrümden bir beş seneyi bir gecede yiyor vicdansız kadın.
Ertesi gün okuldaki arkadaşlarıma olayı anlatıyorum heyecanla. Hepsi, bir insanın başını nasıl böyle oturduğu yerden belaya sokabildiği konusunda şaşkın. Ama söz konusu benim işte, şaşırmamaları gerektiğini zamanla öğrenecekler.
Neyse sonra bir tane aklıevvel arkadaş beni İsmetpaşa mahallesi konusunda aydınlatıyor: "Kızım Ulus'taki o ayıp mahallenin adı İsmetpaşa,orda mı oturuyom dedin yani,yuhhh, zuhahah."  Bütün sınıf yıkılıyor gülmekten. Çünkü şayet ergenseniz böyle belden aşağı espriler sizin icin 'ölesiye gülünecekler' listesinde yer alır.
Okul çıkışı soluğu telefon bayisinde alıyorum. "Ya bu hattı kapatın abi nolur." Adam yanındaki arkadaşına dönüp "Bak yine getirdiler bu numarayı, demek ki bunu da tehdit etmişler." diyor.Sinirden titriyorum ama kızamıyorum adamlara. İnsan gibi yasal yollardan bir numara sahibi olsaydım elin beş  adet Semra kaynana gücündeki manyağı beni bulamazdı muhakkak. Hattı adamların masasına bırakıp tabiri caizse kaçarak çıkıyorum dükkandan.
Hat firmaları 1000 smsli paket olayına girecekleri güne kadar da, telefonumu hatsız olarak, üstelik hiç de şikayetçi olmaksızın kullanıyorum. Telefonun iki gramlık hafızasının cilvelerine rağmen durmaksızın fotoğraf çekiyorum. Düşük pikselli kamerası fakat o vakitler henüz "Bunu ütüyle mi çektin zuhahah"  esprisi icat edilmediği için bunu hiç ama hiç sorun etmiyorum. :) :') :')